Technologische ontwikkelingen die een paar jaar geleden nog scenario’s van de toekomst leken, komen in rap tempo dichterbij. Letterlijk dichterbij – we dragen apparaten immers vaak bij ons, en zelfs dicht op ons lichaam. Draagbare technologie (wearables) is allang geen buzzword meer, maar inmiddels een snelgroeiende business. De fitbits, VR brillen en smartwatches vliegen ons om de oren, en de voorspellingen voor de komende jaren zijn groots. Hoe komen onze levens eruit te zien? En moeten we van dat toekomstbeeld wel blij worden?  

Van fit worden tot film kijken

Zoals het met trends en buzzwords gaat, leken wearables enkele jaren geleden vanuit het niets óveral te verschijnen. De voorspellingen? Binnen enkele jaren loopt praktisch iedereen met technologie op zijn of haar lichaam. Google kwam met een slimme bril, virtual reality deed zijn intrede en er verschenen horloges die functioneren als een smartphone. Een van de meest bekende recente toepassingen is de Fitbit: een fitnesstracker waarmee je o.a. precies bijhoudt hoeveel stappen je zet en in welke conditie je lichaam verkeert.

Inmiddels zijn we in 2016 beland en komen er wekelijks nieuwe wearables op de markt. De gemene deler: ze verzamelen jouw data, om jou ergens mee te helpen of beter in te laten worden. Zij het een film intenser ervaren, inzicht krijgen in je gezondheid of het bijhouden van je agenda versimpelen. Alle reden om volop gebruik te gaan maken van deze technologieën. Toch?

Je leven in stukjes data

Hypes op technologisch gebied zorgen vaak voor veel enthousiasme en hooggespannen verwachtingen. Logisch! Het is altijd de vraag hoe technologische ontwikkelingen ons leven gaan veranderen. Dat is spannend en geeft veel om over na te denken en te discussiëren.

Het is van belang – en gelukkig gebeurt dat ook – dat die discussies ook gaan over mogelijke risico’s en negatieve gevolgen. Sommige wearables gaan namelijk nogal ver. Kijk bijvoorbeeld eens naar de Narrative Clip: een klein draagbaar cameraatje waarmee je je volledige leven kunt vastleggen, en dus ook dat van anderen. Het verzamelen en vrijgeven van je eigen data is één ding – het volledig vastleggen van andermans leven gaat al een stuk verder. En weet je eigenlijk wel waar al die data terechtkomen, en wat er precies mee gedaan mag worden? Dit is waar de (vaak oeroude) vraagstukken rondom data en privacy boven komen.

Doemdenken is niet erg

Problemen rondom data zijn vaak van praktische aard, maar ook op diepere niveaus kunnen we ons afvragen of we wel klaar zijn voor een leven vol wearables. Wanneer technologie steeds dichterbij komt en de grens tussen mens en apparaat/software vervaagt, is dat niet ook simpelweg een beetje eng? Als we minder zelf hoeven na te denken en erop rekenen dat de techniek steeds meer voor ons gaat doen, maken we onszelf dan niet te afhankelijk? En het kwantificeren van ons leven, ervaringen omzetten in data-analyses, dat moet toch iets met ons doen?

Ook dit zijn eeuwenoude vragen die bij iedere grote technologische verandering gesteld worden. Het is niet de bedoeling om er eenduidige antwoorden op te vinden, want die zijn er niet, en we hoeven het ook niet als pessimisme te zien. Bij iedere grote verandering in onze manier van leven, moeten we uitvinden hoe we daar mee kunnen en willen omgaan. Het schijnbare doemdenken hoort daar gewoon bij.

Onze toekomst met wearables

Hoe onze toekomst met wearables eruit ziet en of we daar blij van moeten worden? Mijn antwoorden zouden zijn ‘gaaf’, en ‘ja!’, maar zijn dit wel de dingen waar we ons druk over moeten maken? De wearables zelf zijn er namelijk al, en als we de experts mogen geloven verdwijnen ze voorlopig niet – integendeel. Een andere mogelijkheid is om te zorgen dat we weten hoe wearables werken, welke effecten ze kunnen hebben, hoe we ze voor onszelf kunnen inzetten én wat de beperkingen zijn. Kritisch en bewust.

Maak jij gebruik van wearables? En denk je dat we ons goed bewust zijn van de verschillende positieve en negatieve aspecten?

Meer weten over wearables? » Lees het nieuwe dossier op Mediawijsheid.nl